क्षत्रियाद्विप्रकन्यायां सूतो भवति जातितः ।
वैश्यान्मागधवैदेहौ राजविप्राङ्गनासुतौ ।। मनु १०-११ ।।
शूद्रादायोगवः क्षत्ता चण्डालश्चाधमो नृणाम् ।
वैश्यराजन्यविप्रासु जायन्ते वर्णसङ्कराः ।। मनु १०-१२ ।।
ब्राम्हण्यां क्षत्रियात्सूतो वैश्याद्वैदेहकस्तथा।
शूद्राज्जातस्तु चाण्डालः सर्वधर्मबहिष्कृतः ।।
क्षत्रिया मागधं वैश्याच्छूद्रात्क्षत्तारमेव च ।
शूद्रादायोगवं वैश्याज्जनयामास वै सुतम् ।। याज्ञवल्क्यः ।।
1.
ஆண் | பெண் | பிள்ளை |
௧. க்ஷத்ரியன் | ப்ராம்ஹணத்தி | सूतः (सारथि) |
२. वैश्यः | क्षत्रिया | मागधः (कवि-सूतः)[1] |
३. वैश्यः | ब्राम्हणी | वैदेहः (मनु १०-११) |
४. शूद्रः | वैश्या | आयोगवः |
५. शूद्रः | क्षत्रिया | क्षत्ता(रम्) |
६. शूद्रः | विप्रा | च(/चा)ण्डालः (मनु १०-१२) |
कुण्डः - ஒரு பெண்ணுக்கு கணவன் அல்லாத ஆணிடம் பிறந்தவன்.
गोलकः - ஒரு விதவையின் கள்ளமகன்
ऊढः - திருமணமானவர்
कानीनः - திருமணமாகாமல் பிறந்தவர் - வ்யாஸர், கர்ணன்.
இதிஹாஸ, புராணங்களைப் படிக்கவும், சொல்லவும் ஸூதர்களுக்கும், மாகதர்களுக்கும் உரிமாயுண்டு. இவர்களிடம் ப்ராம்ஹணர்கள் கூட மிகவும் வணக்கத்துடன் இதிஹாஸ, புராணங்களைக் கேட்டு மகிழ்ந்தனர்.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDelete